Zwanger.

Deze week stond in het teken van drukte en veel lekker eten.

Maandag stapte ik op mijn fiets, op tijd dit keer, vol energie en helemaal klaar voor een dag school. Om naar school te gaan moet ik een berg op fietsen en normaal kost me dat behoorlijk wat energie maar lukt het me over het algemeen om onbezweet op school aan te komen. Afgelopen maandag liep dit net even anders want mijn achterband was zo goed als plat en daar kwam ik pas achter toen ik halverwege de klim was en vond dat mijn eerste versnelling wel ineens heel zwaar trapte. Ik begon me al af te vragen of mijn conditie na een weekendje Halloween vieren zo snel achteruit was gegaan. Gelukkig was ik op tijd van huis vertrokken en was ik gewoon op tijd in de les. Dat was belangrijk want we gingen die les de toets bespreken. Dit keer had ik helaas geen 103%, ik had “maar” 102% :).
Mijn dag zette zich op een zeer plezante manier voort. Om 12 uur liep ik van de mediatheek naar mijn les en kwam ik aan in een bijna leeg Sociologie lokaal. Ik checkte mijn mail en ja hoor, docente ziek. Whoeh, weer geen sociologie! Na 5 minuten zat ik weer op dezelfde plek in de mediatheek te kletsen met mijn vriendin Lisa en Shannon (Shannon is een vriend, een van het mannelijke geslacht btw).

Maandag 31 oktober was het officieel pas echt Halloween, wat betekent dat het tijd is voor Trick-or-Treat! En ja, ik ben ook langs de deuren gegaan in mijn prachtkostuum met Lisa en Corlee (gastzusje). Corlee en haar vader Paul hebben ons alle Trick-or-Treat trucjes uitgelegd om ervoor te zorgen dat je zoveel mogelijk snoep kan verzamelen in de kortst mogelijke tijd en na zo min mogelijk huizen. En dat is gelukt, ik geloof dat Lisa en ik een heel weeshuis kunnen voeden met de hoeveelheid snoep die we hebben opgehaald maandagavond. We voelden ons maar een piepklein beetje te oud, dus waren we erg blij als er kleine kinderen bij ons kwamen staan. We hebben de avond afgesloten door langs te gaan bij Hunter, Corlee’s vriendje-wat-van-haar-ouders-geen-vriendje-mag-heten (lang verhaal), Melissa’s (gastmoeder) moeder Jill en vriendin Sarah.

Dinsdag hadden we weer een vrije dag. Het idee was uitslapen, skypen, veel aan mijn huiswerk doen, de kamer verbouwen omdat Lisa erin moest gaan leven en wat knutselen. Dit ging natuurlijk een beetje anders. Corlee moest namelijk wel naar school en Melissa maakte dat heerlijk duidelijk door onderaan de trap te schreeuwen dat ze moest opschieten. Uitslapen werd om half 9 mijn bed uit en voor de hondjes zorgen, veel aan mijn huiswerk doen werd bijna niks en van knutselen is helemaal niks gekomen. Melissa en ik waren ook van plan om weer naar wateraerobics te gaan, maar zij had huiswerk en Lisa en ik moesten hoognodig de kastjes inrichten en de kamer opruimen. Ik heb wel goed kunnen uitrusten en ik heb me smakelijk vermaakt toen Lisa terugkwam van een afspraak op school. Ze was voor het eerst op de mountainbike naar school gefietst en kwam er op de harde manier achter dat je niet alleen moet remmen met de voorwiel-rem. Ze vloog over haar stuur en belandde in het midden van de weg. Ik heb eerst even hard gelachen en gezegd dat ik het jammer vond dat gemist te hebben voordat ik haar vertelde hoe vervelend ik het voor haar vond.

Woensdag was de Scholarship Banquet van Green River, waar alle studenten die een scholarship (geld van sponsoren) hebben duur eten voorgeschoteld krijgen en een paar mensen een praatje houden over wat er zoal inspirerend is in hun leven. Voor dit banket moest ik deze week van alles regelen: PowerPoint met foto, naam en scholarship van alle ruim 200 studenten, certificaten voor alle studenten, PowerPoint aanpassen omdat iemand hem veranderd had, 400 programmaboekjes vouwen, nog een keer de PowerPoint aanpassen omdat weer iemand niet met zijn vingers van mijn PowerPoint af kon blijven en vervolgen alle tafels van het banket decoreren met kaarsjes (die vervangen moesten worden, maar gelukkig werd dit pas gezegd nadat ze allemaal al op een tafel stonden), certificaten en programmaboekjes. Zoals je je misschien wel kan voorstellen heb ik mijn 2 uurtjes werk per dag de eerste drie dagen van deze week ruim overschreden. En dat terwijl ik van plan was maar 1 uur te werken omdat ik zoveel andere dingen te doen had, zoals een Psychologie toets en een eindpresentatie van een scene voor Drama op donderdag.

Voor de scene van Drama had ik woensdag met mijn partner een laatste oefenmoment ingepland, die hard nodig was aangezien hij die vrijdag ervoor niet was komen opdagen nadat ik een half uur op hem heb zitten wachten. Hij vertelde me woensdag dat hij zich aan het voorbereiden voor het Halloween feestje. We hadden om 12 uur afgesproken. Het feestje begon om 8 uur. Hij had 8, 8! uur om zich om te kleden. En als zijn kostuum nou heel bijzonder was geweest had ik het nog soort van begrepen, maar het was een simpel pakje met een rits. I was not amused. Daar bovenop kwam dat bleek dat hij een dag voor de eindpresentatie zijn tekst nog niet kende en ik zijn tekst heb moeten inkorten.

Eigenlijk had ik woensdag een volleybalwedstrijd, maar ik had er even helemaal geen zin in dus ben ik met Melissa en Lisa uit eten gegaan naar een barbecue zaak. Het leuke was dat het softijs gratis en onbeperkt was en daar hebben we uitgebreid gebruikt van gemaakt. Meer dan de helft van mijn avondeten heb ik als left-overs voor lunch meegenomen en ik heb me tegoed gedaan aan een hele berg ijs. We begonnen bescheiden met allebei één ijshoorntje, daarna zijn we overgegaan naar een hele bak met ijs per persoon en hoorntjes voor erbij. Lisa en ik hadden zo veel gegeten dat het voelde alsof we een "foodbaby" hadden, zoals ze hier zeggen als je teveel hebt gegeten. Toen we thuiskwamen ‘rolde’ Lisa de auto uit.

Donderdag was het zover, de eerste eindpresentatie van Drama. Ik had alle rekwisieten meegenomen, want ik durfde er niet van uit te gaan dat mijn partner dat zou doen. Ik was blij verrast bij hoe goed de scene ging die dag. Ik heb hem na afloop nog een compliment gegeven en ik wens bij deze zijn volgende partner veel succes.
Ik zou donderdag ook een toets voor Psychologie hebben maar door omstandigheden heb ik die mogen verplaatsen naar vrijdag, wat mij een beetje lucht gaf in een toch al zo drukke week.

Donderdagavond hadden we met het hele gezin een Swim Banquet van Corlee’s swimming team. Net als met Halloween had iedere ouder iets van eten meegenomen waardoor er een breed assortiment aan voorgerechten, hoofdgerechten en nagerechten was ontstaan. Melissa had Mac&Cheese gemaakt (macaroni met kaas) en gehakt met aardappelkroketjes. Verder was er pizza, groentje, dipjes met crackers, chips, erwtensalade, ijs, cupcakes in verschillende vormen en maten en koekjes in verschillende vormen en maten. Het was een soort van all you can eat, dus Lisa en ik hadden na afloop opnieuw een voedselbaby, maar goed dat we deze week wel een bootcamp hadden…
Het idee van het banket was dat alle zwemmers certificaten kregen en er speciale awards werden uitgedeeld voor zwemmers die net even meer hadden gedaan of bereikt dan de rest. De coach werd een beetje emotioneel dus duurde allemaal wat langer dan gepland.

De volgende ochtend, vrijdag, heb ik de meneer bij de parkeerplaats (kennen jullie die nog? Anders, zie vorige verslag) twee chocolat-chip-cookies gegeven die ik mee gesneakt had van het banket om het weekend te vieren. Bij Drama hebben we de nieuwe scenes gekregen en drie keer raden wie mijn partner is? Nee helaas, we krijgen niet twee keer dezelfde partners. Ikzelf ben mijn partner, oftewel, ik heb een monoloog. Heerlijk! Zelf plannen en bepalen wat ik wil doen. Ik heb wel een beetje een raar toneelstuk, maar dat valt te over zien.
Mijn uitgestelde toets moest ik die vrijdag dan toch echt gaan maken. En tijdens het maken van die toets realiseerde ik mij ineens waarom ik elke keer zo zenuwachtig ben voor Psychologie toetsen. Ik ben gewend aan inzichtvragen omdat daar de meeste VWO-toetsen op gebaseerd zijn, maar hier zijn alle vragen kennis, puur stampwerk. Nou is dit niet erg ingewikkeld maar als je iets niet geleerd hebt, kun je niet op je inzicht voortboorduren (wat life-saving is voor  de meeste VWO’ers) en kun je de vraag bij wijze van spreken net zo goed overslaan. Hoe dan ook, ik heb er een goed gevoel over en er waren maar 2 vragen die ik net zo goed had kunnen overslaan en ik dus echt heb moeten gokken.
Na mijn toets heb ik even alle stress en frustraties op de loopband weggerend. Wat voelde goed, echt een opluchting.

Melissa en Corlee waren allebei vrijdag niet thuis voor het avondeten. Dit staat hier gelijk aan: het avondeten is Grieks. Paul en ik zijn namelijk de enige die dit lekker vinden en kunnen dit dus alleen eten zonder Melissa en Corlee. 1 probleempje. Er is een persoon bijgekomen: Lisa. En laat zij nou net in de categorie ‘geen-Grieks-eter’ vallen. Dit probleem hebben we opgelost door Mexicaans voor haar te halen bij een afhaal en vervolgens te gaan eten in een Grieks restaurant. Een mogelijkheid voor Grieks laten we voor geen goud aan ons voorbij schieten.
’s Avonds hebben we met z’n drieën Coyote Ugly gekeken en een begin gemaakt aan Road House. Die tweede meer om Patrick Zwayve te bewonderen dan om daadwerkelijk de film zelf te zien. We zijn niet heel ver gekomen, want we moesten vroeg naar bed.

De volgende ochtend ging om 6.15 de wekker voor ons vertrek naar Portland. Dit is voor mij een half uurtje eerder dan ik gewend ben maar voor Lisa meer dan 2 uur. Het was dan ook geen wonder dat ze op de terugweg in slaap gevallen was. Om 7 uur vertrok de auto richting Portland in Oregon, de staat onder Washington, met Melissa, Lisa, Jill (moeder van Melissa), Sharon (vriendin uit Indonesië en uitwisselingsstudent van Jill) en mij. Normaal duurt de reis ongeveer 2 en een half uur, maar met Jill achter het stuur was het net iets langer dan anderhalf. We hebben een “kleine” omweg van 40 minuten gemaakt om een prachtige waterval te bekijken. Dit is de twee na grootste waterval in Amerika, de Niagra Falls op nummer 1 en de Multnomah Falls (waar wij dus waren) op nummer 2. We hadden enorm veel geluk want het heeft de hele dag geregend, en niet zo’n klein beetje ook, maar zodra wij de auto uitstapte om de waterval te bekijken stopte het met regenen en hebben we hem droog kunnen bekijken. Dat is trouwens niet helemaal waar, want we stonden zo dichtbij dat we nat werden van de spetters. Maar je begrijpt wat ik bedoel (@Laura: Ollie B Bommel :P). We zijn ook nog even de giftshop ingegaan en op het moment dat we naar buiten stapte begon het weer te regenen, echt ongelofelijk.

We zijn wezen lunchen in een burger tent met heerlijke burgers. Ik had een hamburger met bacon, champignons en Zwitserse kaas (bij gebrek aan beters, dan maar over op een andere Europese kaas). We werden vergezeld door een vriendin van Melissa die in de buurt woont en ons gelijk was tips kon geven voor goede shopplekken. Dat was immers het doel van de trip, shoppen in Portland. Alles is namelijk taxfree in Oregon (doet er verder niet zo veel toe waarom dit zo is) en dat is leuk shoppen. Ik hem een heel mooi kerstjurkje gekocht en we hebben een foto laten maken met de kerstman.
Omdat het al behoorlijk laat was, hebben we voor avondeten bij een Subway sandwiches gehaald en in de auto opgegeten. Onderweg hebben we op de achterbank ook kaart spelletjes gespeeld, of in ieder geval een poging gedaan tot.
We kwamen rond negen uur thuis en omdat de klok een uur terug ging besloten Lisa en ik om nog een film te kijken: fifty shades of grey. Omdat ik halverwege de film in slaap gevallen was, hebben we de film stopgezet en zijn we gaan slapen.

Uitslapen zat er ook vandaag, zondag, niet in. We moesten vroeg uit de veren voor onze bootcamp. De vorige keer had ik gezegd dat ik nog niet mijn grens van uithoudingsvermogen had bereikt en dat heeft onze personal coach mij betaald gezet. Hij heeft me tot het uiterste geduwd en ik weet nu al dat morgenochtend mijn rugzak twee keer zo zwaar zal zijn en de berg twee keer zo hoog. Toch voelt het goed om zo veel te bewegen, ik hou gewoon te veel van sporten.
De rest van de dag zijn ook druk bezig geweest. We hebben anderhalf uur groente gesneden onder andere als snack voor komende week, we hebben voor twee avonden avondeten klaar gemaakt en ik heb online een toets voor Sociologie gemaakt.
Als avondeten hadden we hetzelfde als wat ik mijn allereerste avond in Amerika had, een tortilla met kip en roomkaas. Daarna zijn Lisa en ik met Paul ijs gaan halen voor iedereen, yummie.

Ik wil jullie trouwens niet jaloers maken ofzo hoor, maar komende week heb ik weer een dag vrij, nu al drie weken op een rij (hé dat rijmt). En dit keer op een vrijdag, dus hebben we een extra lang weekend.
Veel plezier en succes deze week, tot volgende week!